Fala uderzeniowa to wysokoenergetyczna metoda terapii fizykalnej.
Podstawowym działaniem fali uderzeniowej jest dezintegracja substancji do której wnika (zwapnienia, zwłóknienia).
Czyni to z fali uderzeniowej skuteczne narzędzie do terapii:
-
tendinopatii oraz entezopatii (pojawiających się w ich przebiegu zwłóknień oraz zwapnień tkanek miękkich),
-
zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych.
Do najczęstszych schorzeń leczonych za pomocą fali uderzeniowej możemy zaliczyć więc:
-
łokieć tenisisty / łokieć golfisty,
-
kolano biegacza (zespół pasma biodrowo – piszczelowego),
-
zmiany przeciążeniowe w więzadle właściwym rzepki,
-
zespoły przeciążeniowe ścięgna Achillesa,
-
ostrogę piętową / zapalenie rozcięgna podeszwowego,
-
dolegliwości bólowe stawów biodrowych (zwyrodnienie),
-
zakleszczające zapalenie pochewki ścięgnistej (palec trzaskający),
-
zespół bolesnego barku,
-
zwapnienia ścięgien stożka rotatorów,
-
hallux (paluch koślawy)
Kolejnym z efektów działania fali uderzeniowej jest neowaskularyzacja – powstawanie nowych naczyń krwionośnych w tkankach poddanych terapii (lepsze ukrwienie). W efekcie wzrasta potencjał regeneracyjny tkanek.
Zabiegi z wykorzystaniem fali uderzeniowej znajdują również zastosowanie w terapii stawów rzekomych oraz złamań zmęczeniowych, poprzez maksymalne pobudzenie osteogenezy – formacji nowej kości.
