Terapia tkanek miękkich

Terapia tkanek miękkich, jest to specjalistyczna forma pracy manualnej ukierunkowana na leczenie zaburzeń w obrębie "miękkiej" części narządu ruchu (mięsień, powięź, więzadło, torebka stawowa). Ta metoda terapii wymaga precyzyjnej znajomości anatomii ciała ludzkiego, również w zakresie układu naczyń krwionośnych, układu limfatycznego oraz układu nerwowego.

Terapia tkanek miękkich nie pozostaje jednak bez wpływu na chrząstkę stawową, oraz krążki międzykręgowe ( tzw. dyski), ponieważ asymetryczne napięcia w obrębie tkanek miękkich, powodują nieprawidłową funkcję stawów obwodowych, oraz kręgosłupa. Kość nie ma możliwości czynnego oporowania tkankom kurczliwym, jest biernym elementem narządu ruchu. Symetria naszego ciała jest zależna od miękkich struktur narządu ruchu, nie szkieletu.

"Nastawianie kręgosłupa bez opracowania tkanek miękkich, jest jak zaprzęganie wozu od tyłu"

Manualna terapia tkanek miękkich pozwala ponadto, na pracę we wczesnych fazach pourazowych, oraz pozabiegowych (chirurgia).

Przyczynowy charakter tej metody terapii oraz bezpieczeństwo, sprawia iż stała się ona jednym z najbardziej popularnych kierunków rozwoju w nowoczesnej fizjoterapii. Wymaga ona jednak od fizjoterapeuty dużego zaangażowania w naukę anatomii, wykraczającej znacząco poza sam układ mięśniowy, oraz umiejętności określenia przyczyny danych dolegliwości.

Manualna terapia tkanek miękkich jest często kojarzona przez pacjentów z masażem, natomiast w rzeczywistości ma niewiele wspólnego z opartą, na wyuczonych schematach pracą np.: masażem klasycznym, czy leczniczym.

Do najpopularniejszych form terapii tkanek miękkich należą: