ŁOKIEĆ TENISISTY – temat modny, wbrew pozorom dotyczący nie tylko osób uprawiających tenis (tak, jak mogłaby na to wskazywać nazwa schorzenia).
Tak naprawdę, rozpoznanie - ŁOKIEĆ TENISISTY, nie definiuje precyzyjnie podłoża dolegliwości pacjenta. Sugeruje jedynie ich lokalizację (boczny przedział stawu łokciowego, wraz z otaczającymi tkankami).
Możliwe przyczyny dolegliwości tej okolicy:
-
Entezopatia / tendinopatia (zmiany strukturalne przyczepu ścięgna i/lub samego ścięgna), jednego, lub kilku mięśni przebiegających przez tę okolicę ( m. ramienno-promieniowy, m. prostownik promieniowy długi nadgarstka, m. prostownik promieniowy krótki nadgarstka, m. prostownik wspólny palców, m. prostownik palca małego, m. prostownik łokciowy nadgarstka).
-
Zespół bólu mięśniowo – powięziowego (MPS).
-
Artopatia ramienno-promieniowa (zmiany chorobowe stawu).
-
Zespół mięśnia supinatora.
-
Neuropatia nerwu promieniowego (uszkodzenie nerwu).
Specyficzna i zarazem skuteczna terapia jest możliwa jedynie, przy prawidłowym rozpoznaniu patomechanizmu powstawania dolegliwości.
Nie ma więc uniwersalnego protokołu postępowania w leczeniu łokcia tenisisty. Metody terapeutyczne będą różnić się w zależności od patogenezy schorzenia.
Metody stosowane w terapii:
-
wyeliminowanie czynności wywołującej schorzenie (jeżeli to możliwe np.: wykonywanie danej czynności manualnej w inny sposób),
-
terapia falą uderzeniową (SWT),
-
terapia manualna stawu ( np.: rozluźnianie torebki stawowej)
-
terapia manualna tkanek miękkich okołostawowych (głębokie poprzeczne rozcieranie, terapia punktów spustowych )
-
sucha igłoterapia mięśniowo-powięziowych punktów spustowych (Dry Needling),
-
fizykoterapia niskoenergetyczna (laser, ultradźwięki, elektrostymulacja TENS),
-
kinesiotaping,
-
kinezyterapia.
Prawidłowe rozpoznanie struktury powodującej dolegliwości pacjenta z zespołem łokcia tenisisty, jest kluczem do dobrania odpowiedniego środka terapeutycznego i przeprowadzenia skutecznej terapii.
